Le 4l Trophy – de voorbereiding
Door: Sebastian
Blijf op de hoogte en volg Sebastian
23 Januari 2010 | Frankrijk, Marseille
Het is zaterdag morgen. Vandaag ga ik de achteras vervangen van mijn rally auto waarmee ik in februari naar Marrakech zal scheuren. Ons budget laat het helaas nog niet toe een garagist in te huren. Bovendien is de Renault 4 één van de gemakkelijkste auto’s die er bestaat!
Omdat de rally auto nogal oud is, is het zaak de Renault 4 Handleiding door te werken. De Renault 4 Handleiding is voor Fransen een heilig geschrift; het behoord tot de meesterwerken van het land. Sowieso dus goed om uit het hoofd te leren.
Met de handleiding in de hand en de motorkap open maakt het trouwens gemakkelijk vrienden. In Nederland ziet men alleen mensen op straat aan auto’s sleutelen in zogenaamde Vogelaarwijken. In Frankrijk kijkt men op naar mensen die op straat werken aan een oude Renault.
Ondanks de aandacht van lokale Bertrands, Jean-Michels en M. le Boulangier, begin ik me te irriteren aan het feit dat de Renault 4 Handleiding niet erg gebruiksvriendelijk is. Of de schrijver van dit meesterwerk heeft nooit een Renault in het echt gezien, of de Renault die beschreven wordt heeft nooit bestaan.
Laat ik me richten op de mensen die er echt verstand van hebben: les garagistes. Na negentien garages te hebben gebeld dringt het tot me door dat ik naar de sloop zal moeten. Ik besluit me te begeven naar de buitenwijken van Marseille.
Autokerkhof #1 blijkt vergeven van de daklozen die me overigens perfect kunnen uitleggen welke auto’s waar te vinden zijn. Ik besluit één van daklozen te vragen naar een bras arrière. Hij loopt mee naar een oude Renault 4 om samen de achteras te demonteren. Eenmaal aangekomen blijkt hij zelf in de Renault te wonen. De kofferbak fungeert als wijnkelder.
Autokerkhof #2 is een soort marktplaats. Gestructureerd staan de Smart bumpers, BMW velgen en Porsche spoilers in rijen opgesteld. Ik zie mannen in de rij staan met onderdelen die er verdacht nieuw uitzien. Als ik terug ga naar mijn auto zie ik dat twee mannen ook alvast aan mijn auto begonnen zijn.
Autokerkhof
#3 is gelegen naast een kerncentrale. Ik heb het gevoel in Chernobyl te zijn. Sowieso krijg ik na een dag lang schroot te hebben gezien een soort Oostblok gevoel (met alle respect). Maar ik ben nog steeds aan de Cote d’Azur.
Resultaat na een dag werken: zéro. Ik bedenk dat de rally voor een goed doel is: voor de kinderen in Marokko. Ik blader nog eens door de handleiding waarin staat ‘hoe heerlijk ontspannend het is om een dag lang aan een Renault 4 te sleutelen. Ben ik nou gek?
*meehelpen met Europees grootste studenten evenement? Marokkaanse kinderen helpen aan schoolspullen en kleding? Voor meer info: www.4ltrophy.com of stuur een e-mail naar csvaneeden@hotmail.com
Omdat de rally auto nogal oud is, is het zaak de Renault 4 Handleiding door te werken. De Renault 4 Handleiding is voor Fransen een heilig geschrift; het behoord tot de meesterwerken van het land. Sowieso dus goed om uit het hoofd te leren.
Met de handleiding in de hand en de motorkap open maakt het trouwens gemakkelijk vrienden. In Nederland ziet men alleen mensen op straat aan auto’s sleutelen in zogenaamde Vogelaarwijken. In Frankrijk kijkt men op naar mensen die op straat werken aan een oude Renault.
Ondanks de aandacht van lokale Bertrands, Jean-Michels en M. le Boulangier, begin ik me te irriteren aan het feit dat de Renault 4 Handleiding niet erg gebruiksvriendelijk is. Of de schrijver van dit meesterwerk heeft nooit een Renault in het echt gezien, of de Renault die beschreven wordt heeft nooit bestaan.
Laat ik me richten op de mensen die er echt verstand van hebben: les garagistes. Na negentien garages te hebben gebeld dringt het tot me door dat ik naar de sloop zal moeten. Ik besluit me te begeven naar de buitenwijken van Marseille.
Autokerkhof #1 blijkt vergeven van de daklozen die me overigens perfect kunnen uitleggen welke auto’s waar te vinden zijn. Ik besluit één van daklozen te vragen naar een bras arrière. Hij loopt mee naar een oude Renault 4 om samen de achteras te demonteren. Eenmaal aangekomen blijkt hij zelf in de Renault te wonen. De kofferbak fungeert als wijnkelder.
Autokerkhof #2 is een soort marktplaats. Gestructureerd staan de Smart bumpers, BMW velgen en Porsche spoilers in rijen opgesteld. Ik zie mannen in de rij staan met onderdelen die er verdacht nieuw uitzien. Als ik terug ga naar mijn auto zie ik dat twee mannen ook alvast aan mijn auto begonnen zijn.
Autokerkhof
#3 is gelegen naast een kerncentrale. Ik heb het gevoel in Chernobyl te zijn. Sowieso krijg ik na een dag lang schroot te hebben gezien een soort Oostblok gevoel (met alle respect). Maar ik ben nog steeds aan de Cote d’Azur.
Resultaat na een dag werken: zéro. Ik bedenk dat de rally voor een goed doel is: voor de kinderen in Marokko. Ik blader nog eens door de handleiding waarin staat ‘hoe heerlijk ontspannend het is om een dag lang aan een Renault 4 te sleutelen. Ben ik nou gek?
*meehelpen met Europees grootste studenten evenement? Marokkaanse kinderen helpen aan schoolspullen en kleding? Voor meer info: www.4ltrophy.com of stuur een e-mail naar csvaneeden@hotmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
