4L Trophy : dag 3: Bordeaux – Madrid
Door: Sebastian
Blijf op de hoogte en volg Sebastian
19 Februari 2010 | Frankrijk, Parijs
6 uur ’s morgens wakker gemaakt door de politie: het was uiteraard niet de bedoeling in de auto te slapen midden op het marktplein in het centrum van Bordeaux. De man had in één keer ons budget in gevaar kunnen brengen, maar gelukkig was hij bereid te onderhandelen. Gelukkig kon Mr Gaudry (roze 4L) de man overtuigen van onze ongelukkige situatie en de noodzaak de nacht in de auto door te brengen. Bovendien waren we op weg naar Marokko. De agent kreeg al snel gewetensbezwaren en besloot ons uiteindelijk te laten gaan.
Een half uur later stonden we in de rij met 4Ls voor de keuring voorafgaand aan de officiele start. Nu moesten we alleen nog maar door de technische keuring komen (het roze team was bijzonder gespannen door het gedoe van gisteren), de administratieve keuring (ik was bijzonder gespannen omdat ik drie dagen voor de rally mijn portemonnaie + rijbewijs verloren was), en gezondheidskeuring (ons andere team was gespannen omdat de copiloot een ski-ongeluk had gehad en daardoor met één voet in het gips moest rijden). De sfeer was dus bijzonder goed!
Technische keuring ging perfect! Alle drie de auto’s startten zowaar in één keer! Dit was nog nooit gebeurd! De administratie ging ook goed. Wel werd ik natuurlijk de grap van de dag. Een Hollander die drie dagen voorafgaand aan een rally zijn rijbewijs verliest is natuurlijk hét voorbeeld van een domme kaaskop! De gezondheidscheck ging ook nog goed! De arts had al 1500 andere mensen gecheckt en keek niet eens meer op bij het stellen van vragen als: hoeveel vingers steek ik op? Heb je psychische afwijkingen? En weet je dat je niet op bloten voeten door de woestijn moet gaan rennen (komen we later nog op!)?
We kregen onze ‘ROAD BOOK’ na ondertekening van allerlei verzekeringen en andere zaken, en een GPS-chip in de auto; nu kon de rally echt beginnen!
De officiele start van de race: een startschot en als een gek door de stad naar de snelweg racen! Er waren duizenden mensen langs de route komen kijken naar de 1000 Renaults die in een kilometers lange rij langs kwamen scheuren. De auto’s waren inderdaad super mooi! Er waren 4L auto’s met ingebouwde barinstallaties, auto’s ingepakt met schapenvacht, auto’s met enorme geluidsinstallaties, auto’s met lampenshows op het dak en uiteraard auto’s met opgevoerde motoren.
Helaas reden we nog in de stad door een spijker en konden we meteen een wiel wisselen. Dit zorgde natuurlijk voor een hoop lol: we waren nog niet eens de stad uit en we konden al gaan klussen!
De stoet op de snelweg was indrukwekkend. De weg zat stampvol met de autootjes en gezien de slechte staat van het merendeel van de 4Ls leverde dit de nodige ongelukken op. Je kunt je indenken dat wanneer stuurmechanismes, remmen en wielen slap in elkaar zitten je weinig mogelijkheden hebt om in te grijpen.
Een uur later was het dan ook raak: drie 4Ls waren met barinstallatie, lampenshow en al over de kop gegaan. Schokkend. Behoorlijk zuur ook een uur na het startschot.
Bij de peages, tankstations en wegrestaurants was het telkens feest met 3000 studenten! Het stuk door de Pyrénéen was uiteraard super mooi en de uitgestrekte valleien tot aan Madrid leverder super mooie foto’s op met de kilometers lange sliert 4Ls.
Toch duurden het lang voordat we Madrid bereikten met het trage oude Franse schroot. De vermoeidheid begon ook voelbaar te worden. Na twee dagen was ik ook wel uitgeluld met mijn copilote, en de Franse chansons kwamen behoorlijk mijn neus uit!
Ook bij onze andere teams bleken er iritaties te zijn. We konden het er niet over eens worden of we moesten stoppen in Madrid, of dat we direct door moesten rijden naar Granada. Toen we rond middernacht de rand van Madrid bereikten, besloten we toch maar te gaan voor een paar uurtjes slaap.
We finishte om 1 uur ’s nachts in Madrid. Nog even geborreld en gegeten en nog wat geslapen.
Een half uur later stonden we in de rij met 4Ls voor de keuring voorafgaand aan de officiele start. Nu moesten we alleen nog maar door de technische keuring komen (het roze team was bijzonder gespannen door het gedoe van gisteren), de administratieve keuring (ik was bijzonder gespannen omdat ik drie dagen voor de rally mijn portemonnaie + rijbewijs verloren was), en gezondheidskeuring (ons andere team was gespannen omdat de copiloot een ski-ongeluk had gehad en daardoor met één voet in het gips moest rijden). De sfeer was dus bijzonder goed!
Technische keuring ging perfect! Alle drie de auto’s startten zowaar in één keer! Dit was nog nooit gebeurd! De administratie ging ook goed. Wel werd ik natuurlijk de grap van de dag. Een Hollander die drie dagen voorafgaand aan een rally zijn rijbewijs verliest is natuurlijk hét voorbeeld van een domme kaaskop! De gezondheidscheck ging ook nog goed! De arts had al 1500 andere mensen gecheckt en keek niet eens meer op bij het stellen van vragen als: hoeveel vingers steek ik op? Heb je psychische afwijkingen? En weet je dat je niet op bloten voeten door de woestijn moet gaan rennen (komen we later nog op!)?
We kregen onze ‘ROAD BOOK’ na ondertekening van allerlei verzekeringen en andere zaken, en een GPS-chip in de auto; nu kon de rally echt beginnen!
De officiele start van de race: een startschot en als een gek door de stad naar de snelweg racen! Er waren duizenden mensen langs de route komen kijken naar de 1000 Renaults die in een kilometers lange rij langs kwamen scheuren. De auto’s waren inderdaad super mooi! Er waren 4L auto’s met ingebouwde barinstallaties, auto’s ingepakt met schapenvacht, auto’s met enorme geluidsinstallaties, auto’s met lampenshows op het dak en uiteraard auto’s met opgevoerde motoren.
Helaas reden we nog in de stad door een spijker en konden we meteen een wiel wisselen. Dit zorgde natuurlijk voor een hoop lol: we waren nog niet eens de stad uit en we konden al gaan klussen!
De stoet op de snelweg was indrukwekkend. De weg zat stampvol met de autootjes en gezien de slechte staat van het merendeel van de 4Ls leverde dit de nodige ongelukken op. Je kunt je indenken dat wanneer stuurmechanismes, remmen en wielen slap in elkaar zitten je weinig mogelijkheden hebt om in te grijpen.
Een uur later was het dan ook raak: drie 4Ls waren met barinstallatie, lampenshow en al over de kop gegaan. Schokkend. Behoorlijk zuur ook een uur na het startschot.
Bij de peages, tankstations en wegrestaurants was het telkens feest met 3000 studenten! Het stuk door de Pyrénéen was uiteraard super mooi en de uitgestrekte valleien tot aan Madrid leverder super mooie foto’s op met de kilometers lange sliert 4Ls.
Toch duurden het lang voordat we Madrid bereikten met het trage oude Franse schroot. De vermoeidheid begon ook voelbaar te worden. Na twee dagen was ik ook wel uitgeluld met mijn copilote, en de Franse chansons kwamen behoorlijk mijn neus uit!
Ook bij onze andere teams bleken er iritaties te zijn. We konden het er niet over eens worden of we moesten stoppen in Madrid, of dat we direct door moesten rijden naar Granada. Toen we rond middernacht de rand van Madrid bereikten, besloten we toch maar te gaan voor een paar uurtjes slaap.
We finishte om 1 uur ’s nachts in Madrid. Nog even geborreld en gegeten en nog wat geslapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
